Kaç kabus dolu katran karası gecelerin
Güneşi doğamayan gündüzlerin sancısıydın
Ağustos sıcağında zemheriler
Ömrümden düşen tek tek yıllar
Yollarına serilen can...

Şimdi biriktirmişim senli acıyan yanlarımı
Bırakıyorum boşluğa…..

Güneşimi batırmışsın mevsimsiz zamansız
Kabusları bırakmışsın ellerime vakitsiz / acımasız
Yıldızlarımı almışsın gökten
Geleceğimi çalmışsın benden
Onurum ağlamış ellerinde
Geri gelmeyecek yıllar bende saklı

Ahım ölümüne kadar / sana...

Silebilirmisin gözlerimin gördüğü / günahları
Bir dokunuşla yok edebilirmisin
Alnımdaki acı dolu çizgileri
Bakma gözlerime göremessin orda kendini
Sorma yüreğime kendini
senli ölümü sermişim üzerlerine / yoksun
Bende….

Ahım ölümüne kadar / sana...

Yüzleşiyorum şimdi tek tek korkularımla
Alt ediyorum hepsini bir bir…
Sıfır noktasına düşürdüğün ben
Tutundum şimdi hayata
Sil baştan yürüyorum geleceğe…
Bakmıyorum dünüme dünümde kalanlara
Yol alıyorum umutlu yarınlara….


Siyah bir tül örtmüşüm senli günlere
Sığınmışım sensiz kendime
Bir dünya kuruyorum şimdi
Dizlerimin üzerinde değil
Ayaklarımın üzerinde
Yendim içimde seni….

Ahım ölümüne kadar / sana ...


                              25.03.2008
                              -Yıldız-