Taşınası bir yük değil bu sevdiğim
İçim iflah olmayan savaşlar verirken
Yok bu aşkın vuslat'ı
içim böylesine kan ağlıyorken

Yarınlar biçim için yok ufuk çizgisinde
İmkânsızlığında ben boğulurken
Yokluğuna ağlıyorsa kelimelerim
Vuslat'ı allayıp pullayıp
Giydirebilirmisin zemherilerde

Mutsuzluğun üstüne mutluluk inşa edilir mi ?

Ürperiyorum !!!
Beynimi amansızca işgal eden düşünceden...

Bu sefer tutup çekiştirme ellerimden
Ben duygularımla amansızca cenk ederken
Son bir iyilik yap ta
Bırak beni
Azat et yüreğinden

Oysa !!!
Gamzelerinde nefes almak vardı
Vuslat'ı gözlerimizde doya doya yaşamalıydık
Cenneti solumak vardı kollarında
Titreyen ellerini tutup
Arş'a yükselmek olmalıydı yarınlarda

İçimden bir ses diyor ki
İmkânsızsın sen imkânsız kal
Bırak Sina dağı kalsın güvende

Sen şimdi kapat gözlerini sevdiğim
Sanma ben senle uyuyacağım
Acıyan sen yanlarımı yanıma alıp
Sana nehrim gibi ak yarınlar bırakıp
Yıldızlardan kıyılarına mutluluk serpip
Bense rüyaları çalınmış geceye koşuyor olacağım

Kızma bana !!!
Gecelerin başlamasın sabahın köründe
Adın gibi parlamalısın gökyüzünde
Asla solmamalı tutuklu kaldığım gamzelerinde
Sıkı tut bensiz hayatı
Bu fahişe yüzlü yaşama inat
Sarıl sadece vazgeçilmezlerine
Lütfen iyi bak kendine
Dualarım seninle...

Gitmenin sadakat
Kalmanın ihanet olduğu anda
Seni bıraktım
Sina'dağının kollarına ...

21.01.2009
-yıldız-